24/11/09

ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΙΕΣ ΤΩΝ ΚΟΛΕΓΙΩΝ;

Είναι γνωστό το προεκλογικό δώρο της απελθούσας κυβέρνησης της ΝΔ στην νέα, αυτή του ΠΑΣΟΚ. Αναφερόμαστε φυσικά στην πραξικοπηματική παραχώρηση αδειών σε 33 κολλέγια 4 μόλις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές. Παρόλο που η νέα υπουργός παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, δεν έχει τοποθετηθεί ακόμα δημόσια για το τι ακριβώς σκοπεύει να κάνει με τις άδειες αυτές η ιστορία γύρω από την αντί-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση τα τελευταία χρόνια μας επιτρέπει να εξάγουμε με ασφάλεια ορισμένα συμπεράσματα μάλλον δυσοίωνα για τις στοχεύσεις της κυβέρνησης και του Υπουργείου.


Καταρχάς, σαφής ήταν η πολιτική γραμμή του ΠΑΣΟΚ όλο το διάστημα το οποίο ήταν αντιπολίτευση (χαρακτηριστική η δήλωση Βενιζέλου «αφήστε το άρθρο 16, υπάρχει κι άλλος τρόπος ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων»), οι προεκλογικές του τοποθετήσεις (για το άσυλο και τα «μη κρατικά πανεπιστήμια») καθώς και τα παλαιότερα πεπραγμένα του όντας κυβέρνηση (με τον Γ.Παπανδρέου ως Υπουργό Παιδείας, ο πρώτος που εκκίνησε την διαδικασία πιστοποίησης των ψευτοπανεπιστημίων-ΚΕΣ μέσο της Ε.Ε.) αποδεικνύουν περίτρανα ότι όχι μόνο δεν είναι αντίθετο με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων αλλά και ότι σκοπεύει να πατήσει πάνω στο στρωμένο χαλί της ΝΔ για να τελειώσει όσα αυτή δεν πρόλαβε η δεν μπόρεσε λόγω των αγώνων του φοιτητικού κινήματος.
Σαφώς η προώθηση αυτής της πολίτικης, από την στιγμή που βρίσκει αντίθετη το σύνολο σχεδόν των φοιτητών καθώς και ευρύτερα την ελληνική κοινώνια και τους εργαζομένους , αναμένεται να έχει σημαντικό πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση. Αυτό ακριβώς το κόστος προσπαθούν να μειώσουν οι τωρινές (κατά πάσα πιθανότητα και αυτές που θα ακολουθήσουν) ενέργειες της Διαμαντοπούλου. Χωρίς βέβαια να αλλάζουν οι στοχεύσεις της. Το ΠΑΣΟΚ και η Διαμαντοπούλου στηρίζουν ξεκάθαρα την καταπάτηση του άρθρου 16 μέσω της αναγνώρισης των κολεγίων!

Το προσωρινό πάγωμα λοιπόν των αδειών λειτουργίας μπορεί να ερμηνευτεί αφενός ως μια προσπάθεια από πλευράς της υπουργού να μετατεθεί η ημερομηνία οριστικής αδειοδότησης των Κ.Ε.Σ. σε χρόνο που το φοιτητικό κίνημα θα είναι αντικειμενικά ανενεργό και δεν θα μπορεί να βγει μπροστά με μαχητικό τρόπο ( Διακοπές Χριστουγέννων) και από την άλλη ως κερδισμένος χρόνος προκειμένου να επαναδιαπραγματευθεί τις άδειες όχι προφανώς με όρους ευνοϊκότερους για τους φοιτητές άλλα με όρους ευνοϊκότερους προς τις επιχειρήσεις και τους κολεγιάρχες, τους πραγματικούς δηλαδή συμμάχους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Μόνο ως τυχαίες και άσχετες με τα Κ.Ε.Σ. λοιπόν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν οι συναντήσεις της υπουργού με φορείς όπως η ΕΣΕΕ (Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου) και ο ΣΕΒ (Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών). Φορείς που άλλωστε εκφράζουν ανθρώπους με αντικειμενικό συμφέρον από πανεπιστήμια πιο… φιλικά στις επιχειρήσεις(και τα ΚΕΣ προφανώς είναι τέτοια), κάτι που φάνηκε και κατά διάρκεια των συζητήσεων με την υπουργό με αποκορύφωμα τις προτάσεις του προέδρου του ΣΕΒ, Δασκαλόπουλου με χαρακτηριστικότερη την πρόταση για «προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών των πανεπιστημίων με σκοπό να δημιουργηθούν νέες ειδικότητες που θα ανταποκρίνονται στις επιταγές της αγοράς εργασίας».

Σε αυτό το σημείο αξίζει να δούμε ποια σχέση αναπτύσσεται μεταξύ Κ.Ε.Σ. και Δημόσιου Πανεπιστημίου. Τα Κ.Ε.Σ. παράγουν εργαζόμενους με θραύσματα γνώσεων από διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα τα οποία καλύπτουν κάποιες ανάγκες του κεφαλαίου μια δεδομένη χρονική στιγμή.( Όταν οι ανάγκες πάψουν να υπάρχουν οι εργαζόμενοι πρέπει να «επανακαταρτιστούν».) Εργαζόμενους πολυδιασπασμένους που δεν θα μπορούν να προβούν σε μαζικές διεκδικήσεις. Εργαζόμενους , τελικά, κομμένους και ραμμένους στα μέτρα των επιχειρήσεων. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο αναμένεται να αποτελέσουν μοχλό πίεσης προκειμένου να ευθυγραμμιστούν πλήρως και τα δημόσια ιδρύματα στις ανάγκες της αγοράς καθότι οι απόφοιτοι τους θα προτιμώνται έναντι αυτών των δημόσιων.

Όλη αυτή η τομή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας με απώτερο στόχο το βάθεμα του επιχειρηματικού χαρακτήρα της η οποία σε μεγάλο βαθμό περνάει απ την αναγνώριση των ΚΕΣ έρχεται λοιπόν να προωθηθεί από την πλευρά του υπουργείου και της κυβέρνησης με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την εξασφάλιση συμμαχιών από την μία και με την επιλογή του σωστού χρόνου από την άλλη. Προσπαθούν να πιάσουν τους φοιτητές στον ύπνο όμως αυτοί ξέρουν καλά πως δεν έχουν να περιμένουν τίποτα παραπάνω , παρά ( στην καλύτερη των περιπτώσεων) μια επανεξέταση των αδειών με κριτήρια την χωρητικότητα των αιθουσών, το μέγεθος των τουαλετών και άλλα παρόμοια «σοβαρά ζητήματα». Η ουσία όμως της τομής αυτής (όπως περιγράφτηκε παραπάνω) είναι σίγουρο πως θα προωθηθεί αν δεν βρει απέναντι της το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα.

Για αυτό σήμερα υπάρχουν, και μάλιστα με εντονότερο τρόπο από ότι υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια οι συνθήκες για να αναμετρηθούμε συνολικά και οριστικά με την κυβέρνηση και τα σχέδια ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας για την ουσιαστική απαξίωση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η μαζικότερη πορεία του Πολυτεχνείου των τελευταίων χρόνων δείχνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να βγει το κίνημα ξανά στο προσκήνιο για να νικήσει. Με αγώνα διαρκείας να μείνουν στα χαρτιά τα πανεπιστήμια τα ιδιωτικά!


ΑΝεξάρτητη ΑΡιστερή ΣΥσπείρωση Πληροφορικής
ΕΑΑΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου