“Από την εκπαίδευση στην εργασία” είναι ο τίτλος της προεκλογικής “ημερίδας” που διοργανώνει η ΔΑΠ στη σχολή μας την Πέμπτη 13/5. Έχοντας νωπή στη μνήμη μας την αλησμόνητη προηγούμενη “ημερίδα” της ΔΑΠ προ 2 ετών (όπου ο εκπρόσωπος της εταιρείας Apple χρησιμοποίησε επί 2 ώρες το αμφιθέατρο της σχολής για να διαφημίσει τα καινούργια του προϊοντα και “φουσκωτοί” ΔΑΠίτες από άλλες σχολές ..παρακολουθούσαν με ενδιαφέρον), αλλά και επειδή φαίνεται οτι σημαντική μερίδα των καθηγητών της σχολής μας ποντάρει σε νίκη της ΔΑΠ στις εκλογές (για ποιό λόγο και με τι αντάλλαγμα άραγε;) επιλέξαμε να παρέμβουμε με αυτό το κείμενο και να χαλάσουμε τη σούπα αλα “υποδοχή πρωτοετών” που θα σερβίρουν καθηγητές και ΔΑΠ.
Πρώτα απ'όλα, δεν είναι τυχαίο οτι η ΔΑΠ, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, επιλέγει μια τέτοια σχετικά ανώδυνη θεματολογία για την εκδήλωσή της, σε μια χρονική περίοδο που η κοινωνία κυριολεκτικά βράζει και βγαίνει στους δρόμους. Με τη σιωπή τους για το σημαντικότερο ζήτημα της περιόδου, δηλαδή τα νέα σαρωτικά μέτρα κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ, ουσιαστικά συναινούν σε αυτή την πολιτική και βάζουν πλάτη για να περάσει αυτή από πάνω μας. Τάσσονται πιστά με το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΜΜΕ και ενάντια στο συγκλονιστικό κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας που βρίσκεται στα πρώτα του βήματα. Όπως υπερηφανεύονται και οι ίδιοι οι ΔΑΠίτες, είτε με κυβέρνηση ΝΔ, είτε με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αυτοί στέκονται με συνέπεια απέναντι σε κάθε συλλογική διαδικασία και σε κάθε αγώνα, προβάλλοντας τον ατομικό δρόμο, το βόλεμα, και την καλοπέραση (που βέβαια με την πολιτική που στηρίζουν δεν μπορεί να κρατήσει και πολύ για τους φοιτητές..). Μιλάμε για την παράταξη που τρομοκρατεί τους φοιτητές για δήθεν χαμένα εξάμηνα και παρουσιάζεται μετά σαν σωτήρας της σχολής, και που κατηγορεί την ΑΝ.ΑΡ.ΣΥ.Π οτι υποσκάπτει το άσυλο ενώ στελέχη της τραμπουκίζουν φοιτητές στο δωματιάκι του Συλλόγου.. Που αναλαμβάνει υπεργολαβίες από τη διοίκηση του τμήματος (π.χ. λίστα συγγραμμάτων) και βάζει πλάτη στην εντατικοποίηση των σπουδών μας (είναι υπέρ των υποχρεωτικών προόδων όπως δήλωσαν πρόσφατα). Είναι η παράταξη της Siemens και του Βατοπεδίου, που γνωστά στελέχη της χειροκροτούσαν και ξελαρυγγιάζονταν με πάθος για τον Καραμανλή και τα λαμόγια του μέχρι πριν 6 μήνες, ενώ τώρα που η οργή του λαού έχει βάλει τους κλέφτες στο στόχαστρο παριστάνουν τους “ανεξάρτητους”. Είναι τέλος η παράταξη που όπως έχει πει η πρώην Υπουργός Παιδείας Γιαννάκου “αποτελεί τον εγγυητή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης μέσα στα πανεπιστήμια”, κι αυτός είναι ένας ρόλος που συνεχίζει να τον παίζει και τώρα προβάλλοντας τεχνηέντως και στα μουλωχτά βασικές θέσεις όπως είναι η επιχειρηματική αξιολόγηση, η εντατικοποίηση των σπουδών κ.α.
Αλλά ας δούμε κάποια απ'τα θέματα της εκδήλωσης πιο συγκεκριμένα...
“Επαγγελματικά Δικαιώματα των Αποφοίτων Πληροφορικής (τρέχουσα κατάσταση, δράσεις που έχουν γίνει για την εξασφάλιση τους και μελλοντικές εξελίξεις)”
Την ίδια στιγμή που μόλις πριν λίγο καιρό εξασφαλίστηκαν κάποια αυτονόητα δικαιώματα για τους αποφοίτους των σχολών Πληροφορικής με προεδρικό διάταγμα (σε λίγο θα μας πουν οτι κι αυτό ήταν ..κατάκτηση της ΔΑΠ), το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου κλείνει ουσιαστικά την πόρτα στην προοπτική απασχόλησης μας σαν καθηγητές σε σχολεία, ενώ χάρη στην πραξικοπηματική κίνηση του πρώην Υπουργού Παιδείας Σπηλιωτόπουλου (της ΝΔ μην ξεχνιόμαστε) επέρχεται αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων. Ακόμα, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κατακερματίζει τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν απ΄αυτά, ενώ τα νέα μέτρα έρχονται να διαλύσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης.
“Νεανική Επιχειρηματικότα και ευκαιρίες στην κρίση”
Σύμφωνα με τη ΔΑΠ, η βασική έγνοια των φοιτητών σήμερα πρέπει να είναι ...πώς θα ανοίξουν δικιά τους επιχείρηση. Μάλλον με “αρχικό κεφάλαιο” τα 500 ευρώ βασικό μισθό, την ανασφάλιστη εργασία και την τεράστια ανεργία στη νεολαία. Αλλά η ΔΑΠ-ΝΔ έχει βάλει την υπογραφή της σ'αυτή την εργασιακή προοπτική για τη νεολαία, οπότε δεν μας εκπλήσσει που προσπαθεί να κρύψει αυτά τα ..ασήμαντα εμπόδια για τον “νέο επιχειρηματία” κάτω απ'το χαλάκι. Όσο για τις ευκαιρίες στην κρίση, σίγουρα υπάρχουν: π.χ. για τους έλληνες εφοπλιστές που πριν κανά μήνα αγόρασαν μαζικά επαύλεις σε αριστοκρατική περιοχή του Λονδίνου..
“Εξελίξεις στον ευρύτερο κλάδο των Τηλεπικοινωνιών”
Έχουμε αρκετές: κερδοφόρες επιχειρήσεις (π.χ. Singular Logic) να απολύουν μαζικά εργαζομένους για να μην χάσουν απ'τα μεγάλα κέρδη τους, μαζικές απολύσεις και αλλαγή εργασιακών σχέσεων στη Wind, τη Vodafone και αλλού. Αλλά και τους πρώτους αγώνες στον κλάδο με πρωτοπόρα σωματεία εργαζομένων που πετυχαίνουν νίκες σε εργασιακούς χώρους που μέχρι πρότινος βασίλευε ο απόλυτος νόμος τους αφεντικού.
Για μας η μόνη προοπτική για ένα βιώσιμο μέλλον για τους αποφοίτους της σχολής μας, συνολικά για τους φοιτητές και τη νεολαία, περνάει μέσα από την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ και την τιμωρία των φερέφωνων της κυρίαρχης πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια. Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας, στο δρόμο που άνοιξε η ιστορική απεργιακή διαδήλωση της 5/5, κόντρα στην υποταγή και την αποχαύνωση που προβάλλουν οι καθεστωτικές παρατάξεις. Και για να παραφράσουμε το κεντρικό σύνθημα στην προεκλογική αφίσα της ΔΑΠ:
Πρώτα απ'όλα, δεν είναι τυχαίο οτι η ΔΑΠ, η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, επιλέγει μια τέτοια σχετικά ανώδυνη θεματολογία για την εκδήλωσή της, σε μια χρονική περίοδο που η κοινωνία κυριολεκτικά βράζει και βγαίνει στους δρόμους. Με τη σιωπή τους για το σημαντικότερο ζήτημα της περιόδου, δηλαδή τα νέα σαρωτικά μέτρα κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ, ουσιαστικά συναινούν σε αυτή την πολιτική και βάζουν πλάτη για να περάσει αυτή από πάνω μας. Τάσσονται πιστά με το μαύρο μέτωπο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΜΜΕ και ενάντια στο συγκλονιστικό κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας που βρίσκεται στα πρώτα του βήματα. Όπως υπερηφανεύονται και οι ίδιοι οι ΔΑΠίτες, είτε με κυβέρνηση ΝΔ, είτε με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, αυτοί στέκονται με συνέπεια απέναντι σε κάθε συλλογική διαδικασία και σε κάθε αγώνα, προβάλλοντας τον ατομικό δρόμο, το βόλεμα, και την καλοπέραση (που βέβαια με την πολιτική που στηρίζουν δεν μπορεί να κρατήσει και πολύ για τους φοιτητές..). Μιλάμε για την παράταξη που τρομοκρατεί τους φοιτητές για δήθεν χαμένα εξάμηνα και παρουσιάζεται μετά σαν σωτήρας της σχολής, και που κατηγορεί την ΑΝ.ΑΡ.ΣΥ.Π οτι υποσκάπτει το άσυλο ενώ στελέχη της τραμπουκίζουν φοιτητές στο δωματιάκι του Συλλόγου.. Που αναλαμβάνει υπεργολαβίες από τη διοίκηση του τμήματος (π.χ. λίστα συγγραμμάτων) και βάζει πλάτη στην εντατικοποίηση των σπουδών μας (είναι υπέρ των υποχρεωτικών προόδων όπως δήλωσαν πρόσφατα). Είναι η παράταξη της Siemens και του Βατοπεδίου, που γνωστά στελέχη της χειροκροτούσαν και ξελαρυγγιάζονταν με πάθος για τον Καραμανλή και τα λαμόγια του μέχρι πριν 6 μήνες, ενώ τώρα που η οργή του λαού έχει βάλει τους κλέφτες στο στόχαστρο παριστάνουν τους “ανεξάρτητους”. Είναι τέλος η παράταξη που όπως έχει πει η πρώην Υπουργός Παιδείας Γιαννάκου “αποτελεί τον εγγυητή της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης μέσα στα πανεπιστήμια”, κι αυτός είναι ένας ρόλος που συνεχίζει να τον παίζει και τώρα προβάλλοντας τεχνηέντως και στα μουλωχτά βασικές θέσεις όπως είναι η επιχειρηματική αξιολόγηση, η εντατικοποίηση των σπουδών κ.α.
Αλλά ας δούμε κάποια απ'τα θέματα της εκδήλωσης πιο συγκεκριμένα...
“Επαγγελματικά Δικαιώματα των Αποφοίτων Πληροφορικής (τρέχουσα κατάσταση, δράσεις που έχουν γίνει για την εξασφάλιση τους και μελλοντικές εξελίξεις)”
Την ίδια στιγμή που μόλις πριν λίγο καιρό εξασφαλίστηκαν κάποια αυτονόητα δικαιώματα για τους αποφοίτους των σχολών Πληροφορικής με προεδρικό διάταγμα (σε λίγο θα μας πουν οτι κι αυτό ήταν ..κατάκτηση της ΔΑΠ), το νέο εκπαιδευτικό νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου κλείνει ουσιαστικά την πόρτα στην προοπτική απασχόλησης μας σαν καθηγητές σε σχολεία, ενώ χάρη στην πραξικοπηματική κίνηση του πρώην Υπουργού Παιδείας Σπηλιωτόπουλου (της ΝΔ μην ξεχνιόμαστε) επέρχεται αναγνώριση των πτυχίων των κολεγίων. Ακόμα, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση κατακερματίζει τα πτυχία και τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν απ΄αυτά, ενώ τα νέα μέτρα έρχονται να διαλύσουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και κάθε έννοια συλλογικής διεκδίκησης.
“Νεανική Επιχειρηματικότα και ευκαιρίες στην κρίση”
Σύμφωνα με τη ΔΑΠ, η βασική έγνοια των φοιτητών σήμερα πρέπει να είναι ...πώς θα ανοίξουν δικιά τους επιχείρηση. Μάλλον με “αρχικό κεφάλαιο” τα 500 ευρώ βασικό μισθό, την ανασφάλιστη εργασία και την τεράστια ανεργία στη νεολαία. Αλλά η ΔΑΠ-ΝΔ έχει βάλει την υπογραφή της σ'αυτή την εργασιακή προοπτική για τη νεολαία, οπότε δεν μας εκπλήσσει που προσπαθεί να κρύψει αυτά τα ..ασήμαντα εμπόδια για τον “νέο επιχειρηματία” κάτω απ'το χαλάκι. Όσο για τις ευκαιρίες στην κρίση, σίγουρα υπάρχουν: π.χ. για τους έλληνες εφοπλιστές που πριν κανά μήνα αγόρασαν μαζικά επαύλεις σε αριστοκρατική περιοχή του Λονδίνου..
“Εξελίξεις στον ευρύτερο κλάδο των Τηλεπικοινωνιών”
Έχουμε αρκετές: κερδοφόρες επιχειρήσεις (π.χ. Singular Logic) να απολύουν μαζικά εργαζομένους για να μην χάσουν απ'τα μεγάλα κέρδη τους, μαζικές απολύσεις και αλλαγή εργασιακών σχέσεων στη Wind, τη Vodafone και αλλού. Αλλά και τους πρώτους αγώνες στον κλάδο με πρωτοπόρα σωματεία εργαζομένων που πετυχαίνουν νίκες σε εργασιακούς χώρους που μέχρι πρότινος βασίλευε ο απόλυτος νόμος τους αφεντικού.
Για μας η μόνη προοπτική για ένα βιώσιμο μέλλον για τους αποφοίτους της σχολής μας, συνολικά για τους φοιτητές και τη νεολαία, περνάει μέσα από την ανατροπή της χούντας κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ και την τιμωρία των φερέφωνων της κυρίαρχης πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια. Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας, στο δρόμο που άνοιξε η ιστορική απεργιακή διαδήλωση της 5/5, κόντρα στην υποταγή και την αποχαύνωση που προβάλλουν οι καθεστωτικές παρατάξεις. Και για να παραφράσουμε το κεντρικό σύνθημα στην προεκλογική αφίσα της ΔΑΠ:
ΔΕΝ “ΘΕΛΟΥΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ”, ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου